عارف شده بود راه روشن بکند!
خود را و بقیه را فروتن بکند!
رفت و سر کوچه ی خدا دوری زد!
تا اینکه بیاید و منم من بکند!
رباعی های بهرام بهرامی
از مرگ پری درون دریا غوغاست
هر گوشه برای او عزایی برپاست
این شوری افتاده به جان دریا
از گریه دسته جمعی ماهی‌هاست
رو کرده به هر که می‌کند پشتش را
وا کرده برای هر کسی مشتش را
انگشتر خود را به گدا تعارف زد
آن وقت گدا برید انگشتش را
چشمم سر وعده بی‌ثمر می‌گردد
بی‌چاره دلم که دربدر می‌گردد
کُشتی تو مرا و منتظر می‌مانم
قاتل به محل قتل برمی‌گردد