برادر! خــون تو از سینه ی من می زند بیرون
بمان در خانه ات ، جلاد گردن می زند بیرون
سپر برداشتن را گازِ اشک آور نمی فهمد
زِرِه سودی ندارد ، تیر از تن می زند بیرون
نگیــــری خــــرده بـــر روبــــاه در بــــــــازارِ مکـاران
که امشب شیر هم خود را به مردن می زند بیرون
چرا "دست محبت سوی کس یازی در این سرما"
کــه از هر آستینی دستِ دشمن می زند بیرون
"زمستان است" و شب "بس ناجوانمردانه سرد است ، آی..."
نفس در سینـــــه فریــــــــاد است و بهمن می زند بیــــــــرون
تـــــو مــــاندی "در حیاط کوچک پــــاییز در زنـــــدان"
و رخش از "خوان هشتم" بی تهمتن می زند بیرون
بهمن صباغ زاده
این چار برگ خشک شده مال دفتر است
نه! آخرین قمار من و دست آخر است
*
من را به چاه درد خود انداخت و گذشت
هر کس که گفت با من خسته برادر است...
*
گفتید:"بی کسی به خدا سرنوشت توست
تنهاترین پرنده ی عالم کبوتر است"
*
گفتید:"زندگی کن و خوش باش و دم نزن"
این حرفها برای من از مرگ بدتر است
*
سرباز برگهای مرا جمع می‌کند
ما باختیم...نوبت یک مرد دیگر است
سید مهدی موسوی